فرازی از زندگینامه امام موسی کاظم (علیه السلام)

امام موسی کاظم (علیه السلام)، معصوم نهم و امام هفتم شیعیان است، ایشان در هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری متولد شدند و برخی نیز سال ۱۲۹ را ذکر کردند، محل تولد امام موسی کاظم (علیه السلام) ابواء (منطقه‏‌ای در میان مکه و مدینه) در سرزمین حجاز (عربستان سعودی کنونی)است و ایشان در ۲۵رجب سال ۱۸۳ هجری قمری، در سن ۵۵ سالگی، به‏ وسیله زهری که در زندان” سندی بن شاهک” به دستور هارون ‏الرشید به آن حضرت خورانده شد به شها‌دت رسیدند.

امام موسی الکاظم (علیه السلام) هنوز کودک بود که فقهای مشهور مثل ابوحنیفه از او مسئله می‌پرسیدند و کسب علم می‌کردند بعد از رحلت پدر بزرگوارش امام صادق (ع) در سن ۲۰ سالگی به امامت رسید و ۳۵ سال رهبری و ولایت شیعیان را برعهده داشتند. 

بنا به گفته شیخ مفید در ارشاد امام موسی کاظم (ع) ۳۷ فرزند پسر و دختر داشت که ۱۸ تن از آنها پسر بودند و علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم افضل ایشان بود از جمله فرزندان مشهور آن حضرت احمد بن موسی و محمد بن موسی و ابراهیم بن موسی بودند. یکی از دختران آن حضرت فاطمه معروف به معصومه (س)است که قبرش در قم مزار شیعیان جهان است. عدد اولاد آن حضرت را کمتر و بیشتر نیز گفته‌اند.

سخنان برگزیده از امام موسی کاظم (علیه السلام):

1-سه چیز تباهی می‏‌آورد: پیمان شکنی، رها کردن سنّت و جدا شدن از جماعت.

2-کمک کردن تو به ناتوان، بهترین صدقه است.

3-اگر به تعداد اهل بدر (مؤمن کامل) در میان شما بود، قائم ما قیام می‏‌کرد.

4-کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند، از ما نیست.

5-در هر چیزی که چشمانت می‏‌بیند، موعظه‏‌ای است.

6-هر گاه سه نفر در خانه‌ای بودند، دو نفرشان با هم نجوا نکنند؛ زیرا نجوا کردن، نفر سوم را ناراحت می‏‌کند.

7-مبادا از خرج کردن در راه طاعت خدا خودداری کنی، و آن‏گاه دو برابرش را در معصیت خدا خرج کنی.

8-خیر برسان و سخن نیک بگو و سست رأی و فرمان ‏برهر کس مباش.

ص.گ / ا.ا